Gisterennacht was ik rond kwart voor twee nog aan het werken aan mijn project voor school. Eva begint op Live Messenger een gesprek met mij. Ze vroeg of alles goed met me ging. Eva is een vriendin van in het middelbaar. Een super zalig meisje, vaak liggen we uren dicht van het lachen. Onze vriendschap is ontstaan toen we tijdens de lessen Natuurwetenschappen naast elkaar zaten. Ze had een hekel aan de leerkracht! De leerkracht hoogstwaarschijnlijk ook aan ons. continu zitten te lachen.
Na een tijdje ging het in ons chatgesprek over oud worden. We hadden besloten dat wanneer we allebei oud zouden zijn, we in het zelfde rusthuis moeten zitten. Dan konden we nog eens goed lachen. We roddelde wat over wie met wie oud zou worden. Ze vroeg me met wie ik zou oud willen worden.
Eva: Met wie wilt gij oud worden?
Ik: Met een mooie jongen
Eva: Hoe?
Eva: Echt?
Eva: :D
Eva: Hoe ma gij zijt serieus?
Ik: uhu
Eva: Alé
Eva: Ik vind da ni erg é
Eva: ma
Eva: dan ben ik u kwijt
Eva: :’(
Eva: maaaaah
Eva: D
Ik: :D
Eva: Wow
Eva: Ik moet presies effe bekome
Ik: Doe maar rustig :D
Eva: Ma alle :D William :D
Eva: Mijne droom :D
Ik: hahaha :D
Eva: Oke, nu ben ik aant zevere
Eva: Ma hoow jong :D
Eva: Dan ga het nog echt bitchfight worden
Ze reageerde dus positief, online outen heeft echt wel zijn voordelen. Maar duidelijk ook z’n nadelen. Ik had Eva haar gezicht echt wel is willen zien! Eind goed al goed! Na een lange dag werken, was de positieve reactie meer dan welkom.
Tis eigenlijk echt vreemd, maar meer en meer vraagt het minder moeite om me te outen. Misschien omdat de belangrijkste personen al gepasseerd zijn. Of misschien omdat ik het gewoon begin te worden.