Binnenkort is het weet zover: de Gay Pride in Brussel. Een evenement waar ik een dubbel gevoel bij heb. Langs de ene kant heb ik er liever niet te veel mee te maken, op TV zie je altijd die extravagante homo’s, half naakt en dansend op een vrachtwagen. Jammer genoeg krijgen heel veel mensen hierdoor een fout beeld over holebi’s. Door mee te lopen, steun ik (denk ik) ergens toch wel dat beeld. Net of ik er fier op ben dat die homo’s daar zo staan te dansen.
Langs de andere kant… Als alle gewone homo’s wegblijven, dan zijn er enkel maar de extravagante over om te filmen. Ik (en alle andere gewone holebi’s) zouden eigenlijk net MOETEN meelopen om te tonen dat er veel normale holebi’s zijn en niet enkel van die verwijfde, halfnaakte jongens met hun roze pluimen.
Momenteel leun ik iets meer aan tegen mijn bovenste mening. Ik hou er liever nog wat afstand van, eigenlijk heb ik daar totaal geen gegronde reden voor. Maar om de één of andere reden blijf ik daar toch liever weg. Ik vind het wat te overroepen. Waarom moeten per se al die holebi’s door de straten van Brussel wandelen? Maakt dit niet de kloof tussen holebi en hetero groter?
Ik stel me zoveel vragen bij dit evenement. Misschien is het beter om er wat afstand van te houden, een afwachtende houding er tegenover nemen. Niet dat ik voor mezelf moet uitmaken of ik ga meelopen of niet. Want dit jaar loop ik sowieso niet mee, denk niet dat het ideaal is aangezien de thuissituatie. Maar moet ik net niet opkomen voor de rechten van holebi’s?
Soms lastig als je jezelf niet goed snapt…