Misschien is de titel wat fout. Het was niet heel de familie, maar één persoon ervan. Maar voor mezelf vind ik het een hele prestatie. Want tenslotte vind ik het aan de familie vertellen nog steeds het moeilijkste.
Zoals ik had vertelt ging ik proberen mij te outen bij mijn nicht Lotte. De aperitief, het voorgerecht en het tussengerecht waren al voorbij. Lotte vroeg of we niet wat op de kamer wilde gaan zitten. Ik vond het prima. We gingen naar boven en praatte wat over school. Niet veel later vroeg ze of ik nog geen lief had gevonden. Lotte zat op bed, ik stond recht en liep naar de venster in de kamer toe. Ik keek even naar buiten en zei ‘nee’. Ik vertelde na even aarzelen dat ik helemaal niet opzoek was achter een meisje. Ze lachte en vroeg: “Toch gene jongen zeker?”. Ik lachte en knikte naar haar.
Ze was duidelijk verrast, ze wist niet goed wat zeggen. Ze begon na een stilte oude herinneringen op te halen van toen we klein waren. Ik vond het niet erg dat ze van onderwerp veranderde, ik had het haar tenslotte toch verteld. Maar al gauw viel het gesprek stil en zei ze: “alle….ne jongen! Da had ik nooit gedacht.” Het gesprek is uitgedraaid in een urenlange babbel. Over hoelang ik het wist tot hoe het zou zijn om kinderen te hebben. Ze vroeg me zelfs even wat ik van haar lief vond.
Het was duidelijk te zien dat ze blij was, even duidelijk zag ik dat ze het nog steeds amper kon geloven. Ik was blij dat ze het niet van me had verwacht. Ze associeerde homo’s denk ik vaak met vrouwelijk gedrag. Maar zoals ze zelf zei vertoon ik niet van vrouwelijk gedrag. Ze was blij met wie ik was en maakte duidelijk dat ik steeds bij haar terecht kon. Dit was het mooiste kerstgeschenk van ze allemaal. Mijn beste vriendin en nicht die me nog steeds even graag heeft.
Een goeie stap van je, die coming-out! Tegen het moment dat je klaar bent om ook anderen van je familie in te lichten, is je nicht al van de 'schok' bekomen en kan ze je hierin steunen en misschien inpraten op de familieleden die het er moeilijker mee hebben.