dec
19
Misschien was het door de drank en het opgeluchte gevoel van de twee vorige outingen die avond, maar ik wou het nog tegen één iemand zeggen; Melanie. Melanie is als het ware een zus voor mij. We spreken elkaar ook altijd aan met broerke en zusje. In het derde middelbaar had ik zelfs kort even gevoelens voor haar. Melanie wist hiervan, maar we zijn op die gevoelens nooit verder ingegaan. Na mijn gevoelens voor haar ben ik pas beginnen beseffen dat ik echt homo ben. Ik kan het gevoel niet omschrijven maar alles was zo verwarrend. Ik voelde wel iets voor haar, wist wel dat ik voor jongens viel, wilde niet met een meisje naar bed maar had er toch gevoelens voor. Het was allemaal zo verwarrend.
Als ik er nu op terugdenk dan denk ik dat het een poging was om toch maar niet op te vallen als homo. Of misschien was het eerder een zeer sterke vriendschap. Ik vind het nog steeds verwarrend als ik er op terugdenk.Het feestje liep op zijn einde en mijn pa was al op weg om mij te komen ophalen aan de feestzaal. Ik moest het haar vertellen. Ik zei tegen Ludovic en Sofie dat ik het dolgraag aan Melanie wilde vertellen. Het volk begon langzaamaan naar huis terug te keren, Melanie bedankte iedereen persoonlijk voor hun komst. Doordat Melanie continu met andere aan het praten was bleef er nog maar weinig tijd over om het haar te zeggen. Binnen 10 minuten zou mijn pa aan de feestzaal staan om mij op te pikken. Gelukkig konden Ludovic en Sofie Melanie ervan overtuigen om even mee naar buiten te komen en te luisteren.
Nogmaals raapte ik al mijn moed bij elkaar en vertelde tegen Melanie dat ik op jongens viel. Ze zetten een stap achteruit en zei: “Maar William toch, gelooft ge da nu zelf! Wa maakt ge uzelf toch allemaal niet wijs!”
Ik verschoot echt van haar reactie. Ze vond dat ik het mezelf inbeelden en dat het helemaal niet waar was.
Nog geen twee minuten later kwam mijn pa toen en nam ik snel afscheid van iedereen. In de auto heb ik nog lang zitten nadenken over Melanie haar reactie. Ik weet niet wat ik er moet van denken. Ik heb er wat een dubbel gevoel over. Enerzijds vind ik het jammer dat ze zo reageerde en me blijkbaar niet kan aanvaarde. Anderzijds heb ik mijn geaardheid goed kunnen verbergen wat toch wel altijd de bedoeling was. Ze kon het gewoon weg niet geloven.
Wat een avond…
Ik heb net zo'n vriendin, Joke. Ik dacht ook dat ik verliefd was op haar, en daar wist ze ook van. Haar reactie was ongeveer hetzelfde als die van Melanie. Niet te veel aantrekken, uiteindelijk aanvaardt ze het wel. Mijn vriendinnen maken nu nog grapjes erover, jaja zeggen ze dan, je doet je stiekem voor als homo om zo close met ons om te gaan, profiteur. Maar ik trek me er niets van aan, we lachen er maar wat mee.
x
Je reacties doen me echt deugd. Gewoon weten dat er nog z'n mensen zijn, die een beetje hetzelfde hebben meegemaakt! Het stelt in zeker zin gerust!
Nu donderdag heb ik samen met Melanie en een paar andere vrienden afgesproken om het einde van de examens te vieren. Dan zal het de eerste keer zijn sinds haar verjaardagsfeest dat ik ze opnieuw zie. Ik hoop dat ze het ondertussen aanvaard heeft. Haar beste vriendin zegt alleszins van wel.
Waarschijnlijk zal mijn geaardheid wel aan bod komen. Dan kan ik het haar zelf eens vragen hoe ze nu over mij denkt.
William
Het zal wel los lopen, mijn vriendinnen zijn allemaal zo blij dat ze eens met een jongen over jongens kunnen babbelen. Het is gek, maar een CO versterkt je vriendschap nog meer.
Ik denk dat zo'n reactie niet zo gek is als je zou denken. Ze kent je al zo lang + je had al een soort van gevoelens voor haar waar zij van wist. Het laatste wat zij verwachtte was wel dat je homo bent, niet?
Veel succes nog x
Ja inderdaad, zo heb ik het eigenlijk nog niet bekeken. Misschien verschoot ze gewoon enorm.
Nu donderdag zie ik Melanie terug (de eerste keer na mijn coming out), maar ik heb wat schrik dat ze gaat vragen 'Waarom heb je dan ooit gevoelens gehad voor mij?'. Alleen weet ik nog steeds niet waarom ik toen gevoelens had voor haar. Misschien was het omdat iedereen rond mij ook een meisje zocht dat ik ook maar iemand ben gaan zoeken, maar zijn die gevoelens niet zoals bij een jongen.
Ik zal het misschien beter kunnen zeggen als ik eens echt verliefd ben geweest op een jongen. Waarschijnlijk weet ik dan pas wat verliefd zijn is.
William
hey!!
melanie hier..
het doet raakt me wel nu dat ik het hier zo lees!!
ik ben verschoten maar ik heb je onmiddellijk aanvaard men broerke!!
als gij maar gelukkig zijt;) dat weet je toch:)
ik ben nu kwaad op mezelf omdat ik zo gerageerd heb:-) ik ben er altijd voor jou!! ALTIJD!!
don't forget!!
je blijft mijn broertje wat je ook bent!!
dikke knuffel!!
Melanie