Vandaag was ik wat aan het rondhangen op YouTube toen ik het volgende filmpje tegenkwam. Het is zo een ongelofelijk mooi maar triestig filmpje.
Er is een vraag die ik me stelde na het filmpje: Wat wilde zijn broer tegen hem zeggen?
Het is een heel droevig filmpje, maar het bevestigt wel dat ik niets overhaast moet besluiten. Mensen hun eerste mening over mijn geaardheid kan nog veranderen, hopelijk die van papa ook.
Gisteren zat ik met papa in nog in de auto. Op de radio ging het al een tijd over holebi’s. Ik was al heel blij dat hij de radiozender niet wijzigde. In het radioprogramma vertelde een meisje dat haar ouders haar thuis niet wilde aanvaardden. Papa zei: “Ach ja, je moet dat wat tijd geven. Ik had vroeger ook drie vrienden die zeiden dat ze homo waren. Ze zouden nooit veranderen. Nu zitten ze allemaal toch wel terug met een vrouw hé. De laatste heeft zich bedacht op zijn 35ste, dus je heb nog al de tijd!”
Doelbewust heb ik er niets op geantwoord. Ik denk ook niet dat het verhaal klopt, hoewel het niet de gewoonte is van mijn papa dat hij liegt. Maar ik probeer niet te snel te besluiten dat mijn papa negatief reageert. De jonge homo in het filmpje besloot direct dat zijn broer hem niet zou aanvaarden en verliet het huis (jammer genoeg met dramatische gevolgen). Maar wie weet wou die broer wel gewoon zeggen dat het ‘ok’ was. Hij was misschien wat verschoten buiten…
Dag William,
Ik volg je blog al even. Heel goed geschreven!
Wat een triest filmpje btw!
Maar wat uw pa zegt kan ik soms nog wel inkomen.
Wie weet werkelijk waar we over 20 jaar zouden staan of wie we zouden zijn. Mensen veranderen, daarom zijn we mensen.
Ik ken hetero's, die seks hebben met jongens of die op 35-jarige leeftijd hun vrouw en kinderen verlaten voor een man.
Er zijn homo's die uiteindelijk toch verliefd worden op een vrouw.
Liefde is onvoorspelbaar.
Hoewel uw pa misschien ergens een punt heeft, is zijn motivatie niet goed. Hij probeert jouw homoseksualiteit te ontkennen.
Ik denk dat hij er zelf gewoon nog enorm aan moet wennen.
Het is niet zo omdat dat met zijn kameraden is gebeurd,
dat dat met jou ook gebeurt. Misschien zou het kunnen, wie weet, maar ik denk dat je je pa nog eens duidelijk moet maken daar niet op te hopen. Dat je zoals je je nu voelt gewoon helemaal voor de jongens bent en dat dat waarschijnlijk ook zo zal blijven.
Geef hem maar even de tijd om aan het idee te wennen.
Succes! x
Hey,
Dank je wel voor je reactie.
Ik heb zei nog tegen papa "maar bij mij is dat niet tijdelijk", maar daar reageerde hij niet op. Het is zoals je zegt, hij ontkent het. Maar ik hoop dat hij met de tijd wat zal bijdraaien.
William
x
Hallo William
mijn moeder had net hetzelfde toen ik het haar ongeveer een jaar geleden vertelde. "Het gaat wel over." "Je zal nog wel een vriendin vinden." Maar intussen is het bij haar doorgedrongen dat ik nooit met een meisje naar huis zal komen en haar als mijn lief zal voorstellen. Het vergt heel veel tijd en moeite van je ouders. Begrijpelijk, want zij hadden een perfecte huisje-vrouwtje-kindje-toekomst voor je uitgestippeld (zo was het bij mij toch)
Zeer mooi en tragisch filmpje.
Jonathan
Lol, bij mij thuis was dat eigenlijk heel vreemd.
Heb altijd vriendinnetjes gehad en had op den duur een super
goede homo kameraad. Nooit verliefd geweest of zo.
Maar toen hij bij ons thuis kwam, moest mijn ma per se al mijn babyfoto's laten zien. Genant! :p Geen idee wat ze dachten.
Heb ze ook nooit gezegd dat ik ook iets voor mannen kan voelen,
aangezien ik ook nog nooit een relatie met een jongen heb gehad.
Ben benieuwd hoe ze zouden reageren als ik ooit eens echt met een jongen als lief afkwam.
Ik denk dat mama's vaak toch wel meer aanvoelen,
dan ze laten blijken.
groejes
"Kinderen zijn geen kleurboeken die je met je lievelingskleuren inkleurt"
(uit 'De Vliegeraar' van Khaled Hosseini)
Pijnlijke waarheid die maar weinig ouders kunnen aanvaarden, denk ik. Laat ons hopen dat ik een van de komende maanden zelf de moed vind om dit aan mijn vader te vertellen.
(> prachtige blog trouwens)
Het probleem is deels dat er überhaupt een verschil wordt gemaakt tussen hetero-, homo- en biseksueel. Iedereen is in meer of mindere mate biseksueel, en iedereen kan al eens verliefd worden op iemand waarop hij/zij doorgaans niet zou vallen (nog los van het geslacht). Het is gewoon onzin om te denken in dergelijke termen. Ouders zouden ook geen dergelijke toekomstverwachtingen moeten hebben voor hun kinderen. Het is niet aan hen om te beslissen hoe de toekomst van hun kind eruit ziet, hoe begrijpelijk het ook is. Ze zouden gewoon blij moeten zijn als hun kind met iemand naar huis komt als lief, ongeacht of ze hetzelfde geslacht hebben of niet. Hetzelfde zou moeten gelden voor broers en zussen. Hopelijk zal dit een trend worden in de toekomstige evolutie van onze samenleving.
Sorry als ik wat afdwaalde van het eigenlijke onderwerp, maar dit is gewoon hoe ik dat zie.
- Jonathan Mertens.
@Anoniem: Jouw mama laat toch op één of andere manier blijken dat ze wel iets vermoedt. Iets wat mijn mama nog niet heeft laten blijken. Wel dat haar zoon beter geen homo zou zijn. :(
@Kristof: Dat citaat is echt mooi. Zo toepasselijk, mooi dat je dat aanhaalt. Ik hoop dat je de moed vindt en dat ze goed reageren. Alvast succes en hou me op de hoogte he :-) Oh ja, bedankt voor het compliment!
@Apollodoros: Ja, het klopt echt wat je zegt. Alleen vrees ik ervoor dat ouders altijd wel een bepaalde verwachting zullen hebben van hun kind. Een verwachting hoe hun kind er zou moeten uitzien, hun perfect kind. En jammer genoeg wordt in deze wereld enkel hetero zijn als normaal en dus perfect bekeken...
Alle, dat denk ik toch!