Iedereen kent het wel, de typische familiefeesten met Kerstmis en Nieuwjaar. De opa, de oma, de tante, je neefjes, …. iedereen is er op aanwezig. Bij mij thuis is dat niet anders. Met Nieuwjaar was het een familietentje bij mij oma. Een vraag die ik ieder jaar naar mijn hoofd krijg geslingerd: En hebt ge nog een lief? Dit jaar was de vraag ook weer van de partij. Mijn oma vroeg me: “En William, hebt gij nog een meisje gevonden?”. Ik zei kort neen en at rustig verder. Mijn nonkel; zowat de grapjas van de familie zei plots: “Of ge wilt het niet zeggen!”.
Heel de familie begon te lachen en te fantaseren over mijn knap en lekker (vrouwelijk) lief. Hoe vaak heb ik het wel niet mogen horen: “Ge moogt het ons vertellen hoor!”, “Tis zeker een knappe?”, “Ma ik begrijp u ze, ge moet da ni allemaal vertellen!”. Ik werd er gewoon onnozel van! Moeten ze dat nu iedere keer zeggen ja! Het is nog ni moeilijk genoeg! Grrrr…. Z’n gesprekken maken mij zo lastig! Maar ergens kan ik niet ontkennen dat het mijn eigen fout niet is. Moest ik mij geout hebben, zouden ze misschien zo niet reageren. Ik wil het hun wel vertellen, maar hoe?
Ik hoop ergens dat andere homo’s in de wereld hetzelfde meemaken. Gewoon om een bevestiging te krijgen dat niet alleen mijn familie zo reageert. Natuurlijk wens ik het niemand toe! Want het verpest je hele dag. Tot ‘s avonds laat heb ik zitten na te denken over mezelf.
Ik ken het ook ze.
Op mijn 19 zat ik nog helemaal in de kast,
daar heb ik op men 20ste verandering in gebracht. Ik ben wel begonnen met men moeder. Ze zou het pas erg vinden moest zij het van iemand anders gehoord moeten hebben.
En idd, op familiefeesten altijd hetzefde, en overal waar je oude bekenden tegenkomt he. Altijd de vraag of ge nog geen vriendin hebt. Om zot van te worden. Nu is het nog hetzelfde, maar nu vragen ze tenminste of ik al (terug) een vriend heb :D
Nick
Familiefeesten blijven genant, ook al weet iedereen het. Op een of andere manier hopen grootouders dat het maar een fase is, bij mij toch.
Bij Kerstmis kreeg ik een kerstcadeautje van mijn tante, een boek met foto's van Robert Pattinson en zijn levensverhaal. Natuurlijk was ik superblij, en ik begon te blozen, wat was dat genant, mijn grootouders beven me aanstaren, zelfs mijn vader had een teleurgesteld gezicht. Maarja dat hoort erbij, uiteindelijk worden ze het wel gewend.
x
Oh! Zo lief! Een jongen dat bloost, dat heeft echt iets!
Goed, dat tussen haakjes. :p
Zoals bij iedereen waarschijnlijk zijn mijn grootouders niet echt hedendaags en zijn homo's zeker niet welkom. Twee jongens die van elkaar houden, dat mag niet. Het staat zo in de bijbel. :)
Hoe dat ik het ooit aan hun ga vertellen ... ik zal er zeker nog eens goed moeten over nadenken. Misschien dat mijn oma nog blij zou zijn voor mij, maar mijn opa. Ik vrees dat ik dan voor hem geen echte man meer ben.
William
Vreemd genoeg is mijn oma degene die moeilijk doet, ze hoopt nog steeds dat het een fase is, mijn opa daarentegen zei dat hij zelf waarschijnlijk bi is xD
x